"Obstakel"-bomen: een doodvonnis zonder eerlijk proces.

Minister Cora van Nieuwenhuizen (VVD) wil naar eigen zeggen de geschiedenis in als "dé minister van verkeersveiligheid".

Minister Cora van Nieuwenhuizen wil "obstakels" uit de berm ruimen.
Foto verkregen via: AD, dinsdag 24 april 2018, p. 7

Dat is slecht nieuws, helaas, voor de bomen.
Want het is niet de eerste keer dat 'veiligheid' als excuus wordt gebruikt voor massale kap.
Veiligheid is immers een ideaal argument voor kap: welk weldenkend, fatsoenlijk mens zou ooit tégen (verkeers)veiligheid kunnen zijn?

Zo worden gezonde bomen nu dus door de minister zonder enige vorm van proces schuldig verklaard aan medeplichtigheid bij moord:

Liefst dertig procent van de dodelijke ongevallen komt voort uit een botsing met een obstakel in de berm (AD, 24-04-2018, p.7)

Wat is de minister precies van plan?
De oplossing is - zoals vaker als het over bomen gaat - verrassend snel en efficiënt, tenminste volgens Cora van Nieuwenhuizen:

Zo kunnen obstakels als bomen worden weggehaald (AD, 24-4-2018,p.1)

Interessant in dit verband is ook een artikel op pagina 3 van hetzelfde AD waarin al op de voorpagina melding wordt gemaakt van de 'obstakels' langs de 'dodenwegen'.
Dit artikel meldt de bedreiging van één op de acht vogelsoorten.
Hier zijn diverse oorzaken voor, waarvan de kap van bomen geen onbelangrijke is:

Als je praat over ontbossing dan zijn er veel vogelsoorten die zich speciaal hebben aangepast aan leven in bossen. Als dat bos verdwijnt is het met ze gedaan.(Ad, 24-04-2018, p.3)

Het bovenstaande geldt natuurlijk ook voor het verdwijnen van afzonderlijke bomen.
Want met elke boom verdwijnt een baken, een ecologisch systeem, nestgelegenheid en een mogelijke voedselbron voor vogels.

Er zijn natuurlijk diverse andere middelen om de verkeersveiligheid te vergroten.
Zomaar een greep: snelheidsbeperkingen, strengere controles, ontmoedigen autoverkeer, meer fietspaden en/of beter dan wel goedkoper openbaar vervoer.
Want de automobilist vormt voor zichzelf nogal eens het grootste gevaar.
Maar helaas óók voor eventuele medeweggebruikers die zich toevallig op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats bevinden.

Minder auto's op de weg in combinatie met dwingende(r) snelheidsbeperkingen lijkt dan ook logischer dan massale kap van bomen.
Voor de goede orde: bij onzorgvuldig gebruik is elke auto een potentieel moordwapen.

Maar het voordeel van het grootschalig 'ruimen' van bomen - een maatregel die allicht enkele doden per jaar zal schelen - is natuurlijk dat bomen niet protesteren.
Zonder enige vorm van proces kun je bomen zelfs massaal veroordelen tot de doodstraf.
Niet eens voor moord met 'voorbedachte rade', en zelfs niet voor doodslag.

Gewoon: omdat zo'n boom er nu eenmaal is.
In het verleden aangeplant door mensen die 'niet beter wisten' en/of waarde hechtten aan landschappelijke kwaliteiten.

De minister windt er dan ook geen doekjes om: met deze maatregel kun je onmiddellijk aan de slag om de voor een politicus zo belangrijke cijfers gunstiger te laten uitvallen.
'Tempo maken', kortom, en wel zonder noemenswaardige... 'obstakels':

Van Nieuwenhuizen zet in op het veiliger maken van de bermen. "Want dat is iets waar je geen bestemmingsplannen voor hoeft te wijzigen en waarmee je relatief eenvoudig aan de slag kunt. Ik wil gewoon tempo maken." (AD, 24-04-2018, p.7)

Tempo maken op de weg, tempo maken in de politieke besluitvorming!

Voor de zekerheid worden de bomen wél een beetje gevaarlijker afgeschilderd dan ze in werkelijkheid zijn.
Dit is vooral een kwestie van woordkeus:

Liefst dertig procent van de dodelijke ongevallen komt voort uit een obstakel in de berm. "Het maakt uit: een enorm dikke boom of mooie groene struiken. Dat kan het verschil maken of je levend van een ongeluk af komt of niet." (AD, 24-04-2018, p.7)

Want het maakt uit: het verschil in belevingswaarde tussen het woord 'enorm' en het woord 'mooi'.

 
Nu kan een bloeiende struik heel mooi zijn, maar wat mij betreft gaat er niets boven een "enorm dikke boom".
Smaken verschillen!
De dichter William Blake (1757-1827) schreef het al:

The tree which moves some to tears of joy is in the eyes of others only a green thing that stands in the way.

Onze minister behoort duidelijk tot de laatste groep.

Anderen denken hier gelukkig weer anders over.
Zo vraagt 'Team Stadszaken' zich af of de kern van het verkeersprobleem eigenlijk wel gezocht moet worden in bomen langs wegen.
Op deze website wordt verwezen naar een onderzoek van landschapsarchitect Gerdy Verschuure (TUD), over het grote belang van bomen voor onder meer de kwaliteit van de leefomgeving.

Nota bene: inmiddels is er een artikel in Trouw verschenen, over het standpunt van Gerdy Verschuure.
Verder zijn er (op 4 mei) twee petities gestart. 
Eén via Avaaz en de andere te verkrijgen via: 
https://bomenlangsnwegen.petities.nl/ 

Wat nu te doen, naast (zo snel mogelijk!) tekenen?
In ieder geval lijkt het zinvol om publiekelijk vast te stellen dat het hier gaat om doelbewust gemaakte politieke keuzes.
En dus niet om DE goede of zelfs beste oplossing om het aantal verkeersdoden omlaag te brengen.

Toevallig komt De Volkskrant uitgerekend vandaag met een artikel over de toename van het aantal ongelukken met fietsers: 'Fietsers voor het eerst bovenaan bij dodelijke verkeersongevallen'
Met de gevaren voor automobilisten lijkt het dus nog wel mee te vallen.
In feite zou de veiligheid voor fietsers dus beter prioriteit kunnen krijgen.

Ongelukkig genoeg levert massale kap van bomen langs provinciale wegen fietsers geen enkel voordeel op.
Hoe vaak verongelukt een fietser nu helemaal omdat er een bóóm in de weg staat?!

Uitgerekend die door de minister in de beklaagdenbank geplaatste "enorm dikke bomen" leveren echter juist wél veel voordelen op voor fietsers.
Langs die typisch Nederlandse lange, eentonige, kaarsrechte buitenwegen bieden bomen immers beschutting tegen de altijd aanwezige wind.
Bovendien lijkt een afstand minder groot naarmate het landschap afwisselender is en een hogere belevingswaarde heeft.

Struiken daarentegen zijn voor fietsers vooral gevaarlijk, want onoverzichtelijk.
Vooral in de schemering, langs verlaten wegen, in het bijzonder voor vrouwen of jongeren die de situatie - een andere vorm van veiligheid! - niet meer kunnen overzien.
Reeën kunnen zich schuil houden in de struiken en plotseling de weg op springen.

Daar komt nog bij dat verstandige automobilisten hun snelheid vermoedelijk zullen temperen als er direct langs de weg veel dikke bomen staan. 
En áls het mis gaat, zullen fietsers in dat geval minder snel het slachtoffer worden van eventuele uitwijkmanoeuvres.
Dit omdat bomen - in ieder geval die levensgevaarlijke "enorm dikke obstakels" in de berm - nogal eens tussen de rijbaan en het fietspad in staan. 

Kortom: vermoedelijk zal het "verwijderen van obstakels" dus evenveel 'fietser-levens' - waaronder bovengemiddeld veel scholieren! - gaan kosten, dan de maatregel levens van automobilisten spaart.

Hecht de minister met een "vergevingsgezinde berm" soms méér waarde aan het leven van automobilisten?! 
Zelfs (juist?) aan automobilisten die wel erg enthousiast 'tempo maken', 'sportief rijden' en/of graag een potje inhalen, versnellen, enzovoort?

Dat mag natuurlijk: ieder zijn smaak.
Maar het is wel zo democratisch om hier open en eerlijk over te zijn, ook met betrekking tot de achterliggende motieven.
En om je ervan bewust te zijn dat het vooral de zwakkeren - scholieren, reeën, vogels, enzovoort - zullen zijn die het slachtoffer worden van deze maatregel.

Ik herhaal het nog maar een keer: een auto is, in potentie, een moordwapen.
Een fiets slechts bij hoge uitzondering, en een boom nog minder.
Een oude ("enorm dikke") boom is zelfs een bron van leven. 

Kappen heeft helaas wel een bijkomend voordeel waar de minister met geen woord over rept: het kost overheden minder geld dan het oplevert.
Win-win, kortom, voor deze minister: de cijfers in relatie tot verkeersveiligheid verhogen met middelen die nog geld ópleveren ook!

Bijvoorbeeld in de vorm van biomassa, voor de kolencentrales.
Voorwaarde is wel - tegen de tijd dat de gevolgen van de nieuwe maatregel zichtbaar worden - dat de fietsers nauwlettend uit de onderzoekscijfers worden gelaten:

Vrij vertaald: "Zal ik de cijfers linksom of rechtsom presenteren? U zegt het maar!". 
Cartoon verkregen via internet.