Virtuele wandeling centrale boomakker Kruisweg

Een maand geleden schreef ik over een blijmoedig personeelsuitje onder leiding van een boswachter.
Een tiental (kantoor?)medewerkers van Staatsbosbeheer verzamelde zich bij de ingang van ons dorpsbos te Kruisweg (Kloosterburen).
Een aardig bos vol met leven dat, op enkele honderden vierkante meters na, nog geheel intact was.
In de weken erna brokkelde het bos geleidelijk af:

Stilleven met oogst, Harvester en gehalveerde laan.
Foto Blogwachter. Kruisweg, 2 oktober 2018

Helaas heb ik deze medewerkers tijdens de kap niet meer teruggezien.
Wat je noemt een gemiste kans.
Want een herhaal-bezoek had zo verhelderend en leerzaam kunnen zijn!

Kruisweg, 'Toekomstboom' gekapt.
Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Nu het grootste deel van ons bos plat ligt en een aanzienlijk deel van de oogst zelfs al tijdens de kapwerkzaamheden werd afgevoerd, lijkt het mij dan ook nuttig om deze excursie nog eens te herhalen.
Weten jullie het nog?
Dit was, bij benadering, het beeld toen jullie vanuit zuidelijke richting met vier auto's aan kwamen rijden:

Zicht op dorpsbos Kruisweg, uitzicht 15 juli 2018

Omdat kantoorpersoneel natuurlijk niet elk ogenblik tijd heeft voor excursies filmde ik speciaal voor deze (kantoor?)medewerkers een virtueel ommetje door ons - inmiddels helaas niet meer zo idyllische - bos.
Om precies te zijn door het centrale en (voorheen) vermoedelijk mooiste perceel:

Kruisweg, centraal-westelijk deel van het bos.
Hoewel de afgebeelde lijsterbes niet in de weg leek te staan, verdween hij spoorloos...
Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Op deze manier kan een maximaal aantal medewerkers - en andere geïnteresseerden - met eigen ogen zien hoe ons bos er op dít moment bij ligt.
Een en ander zonder de voeten zelfs maar vuil te maken!
Want een virtuele wandeling is momenteel wél zo praktisch:

Qua ecologische voetafdruk - niet onbelangrijk voor een organisatie met een (zelfverklaard) groen hart! - is het natuurlijk sowieso beter om de auto's te laten staan.
Dus daar gaan we dan!
De pahahaden op, de lahahanen in... 
Vooruit, met flinke pas...
(door wat eens zo'n áárdig boske was...)

Een virtueel ommetje, dorpsbos Kruisweg

We schrijven een vroege herfstdag van het uitstekende houtjaar 2018.
Om precies te zijn de tweede oktober.
Er staat een vlagerig windje en een buitje draalt aan de horizon.
Eventjes zien we zelfs een regenboog, goed zichtbaar in de inmiddels in ere herstelde open ruimte waar het Groninger Hogeland bekend om is:

Wat ligt er aan het eind van de regenboog?
Foto Blogwachter. Kruisweg, 2 oktober 2018

Je zou er een bepaalde schoonheid in kunnen zien.
Ons dorp lijkt nu zelfs een beetje op een ommuurde vesting, wat eigenlijk best spannend is:

Een vesting compleet met gemotoriseerde poortwachters.
Al lijken de laatsten een paar daagjes vrij te hebben:

Kruisweg, bewaakt door een harvester ('forwarder') 
Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Vermoedelijk kan er met goed fatsoen geen boom meer bij...
Tenminste niet op die hoge stapel aan de rechterkant van het toegangspad.
Want links - zie boven - lijken de afdankertjes te liggen... 
Naar verhouding lijkt er nauwelijks aangetast hout te liggen, want Staatsbosbeheer was er op tijd bij!
Alles voor onze veiligheid, weten jullie nog wel? 
Op onderstaande afbeelding staat helaas geen vergelijkingsmateriaal om de hoogte van de stapel overtuigend in beeld te brengen.
Maar in vergelijking met het aan de overzijde van de Hogeweg gelegen huis kan de hoogte, bij benadering, eveneens worden geschat:

Kruisweg, oogst. Letterlijk huizenhoog opgestapeld.

Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Maar laten we nu eindelijk beginnen met de wandeling.
Deze keer onder begeleiding van een Blog- in plaats van een boswachter.
Je bent tenslotte nooit te oud om iets nieuws te leren.
Net als de vorige keer lopen jullie via het toegangspad aan de Hogeweg in westelijke richting over de laan, of wat er van over is.
Aan je linkerhand zie je onze gemotoriseerde poortwachter, aan je rechterhand de stapel oogst. 
Ter vergelijking enkele foto's van hoe het er hier nog maar korte tijd geleden - in dit geval 15 juli, de dag voor aanvang van de kap - uit zag.
Kijk maar, de harvester stond er al, hoewel enigszins verdekt opgesteld.
Het bord van Staatsbosbeheer werd helaas door de harvester 'ontworteld'.

Aan jullie linkerhand, waar zich vroeger een betrekkelijk smalle maar dicht begroeide bossage bevond, is dit nu het beeld:

Kruisweg, zuidkant centrale deel na de kap. 

Foto Blogwachter, 15 september 2018

De huisjes op de achtergrond staan nu helaas wel pal op de noordwestenwind... 
Maar gelukkig waait het hóógst zelden in deze hoek van het land.
Overigens zijn de boomstammen op de voorgrond inmiddels verwijderd.
Best jammer eigenlijk, want volgens ecologen zijn dergelijke stapels hout broedplaatsen van leven...
Misschien liggen ze ergens op deze stapel:

Kruisweg, oogst.  

Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Voordat we verder gaan, maken we toch nog éven een pas op de plaats.
De stapel oogst is op dit moment hoger dan ooit (4 meter) en breed, vijftig meter zelfs, volgens een door medewerkers van SBB aangebrachte tekst.
Maar zo lang jullie nergens óp klimmen kan het geen kwaad hoor:

Toen bovenstaand filmpje werd gemaakt, waren er gelukkig al drie dubbele opleggers met hout afgevoerd:

Kruisweg, aan- en afvoer oogst. 

Foto Blogwachter, 18 september 2018

Het is jammer dat niemand weet waarheen.
De rouwenden blijven nu als het ware met een grote leegte achter en kunnen met hun verdriet nergens meer heen... maar dit terzijde.

Onmacht en rouw, uit 'De Groene Amsterdammer'

Inmiddels - terwijl ik dit schrijf in Rotterdam - schijnt de stapel in het bovenstaande filmpje óók al weer met onbekende bestemming te zijn afgevoerd.
Eerst een lading aan het eind van de middag (3 oktober) en vandaag (4 oktober) ook weer één of enkele dubbele opleggers.
Dat is mooi, want nu kan die dure en nuttige uitrijder ('forwarder'), die noodgedwongen al die dagen onbemand op de uitkijk stond, weer verder.
Rust roest, zeg ik altijd maar:

Kruisweg, bewaakt door een harvester ('forwarder') 

Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Enkele meters na de ingang van het bos zien jullie een schelperpad naar rechts.
Hier begint onze eigenlijke excursie.

Rechts in beeld vangen jullie nog weer eventjes een glimpje op van de oogst.
Wat hoor ik, vinden jullie het nog een beetje rommelig?
Dat komt doordat aan weerszijden van het pad de restanten van al onze groene kruinen liggen opgestapeld:

Kruisweg, centrale deel dorpsbos.

Kruinen van ongeveer 40 jaar oude essen. 

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Maar bruin is óók niet lelijk...
Hélemaal eens.
We lopen verder, langs de buitenste lus, die veel hondenbezitters hier zo goed kennen.
Te zien zijn wederom de restanten van de oude essen, en verder enkele restanten van 'onschuldige' - of noem het kerngezonde - elzen.
En hoor ik daar, héél voorzichtig, alweer een vogeltje?

De natuur is veerkrachtig, zeg ik altijd maar.
Was dit zo'n beetje... hier?

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, schelperpad. 

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Zeker weten doe je het niet, want 'alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar', zoals Tolstoj schreef, 'terwijl alle ongelukkige gezinnen hun eigen karakter hebben'. 
Misschien geldt dit ook wel voor bossen?
Anyway: het goede nieuws is dat je je nu véél beter kunt oriënteren.
Eerst was alles donker... en 's avonds soms zelfs een beetje éng.
Maar inmiddels licht en fris, en je kunt héél ver kijken:

Het vogeltje houdt moed, en vergezelt ons op onze wandeling.
We naderen een kruising.
Voor zover ik het me herinner was er maar één kruispunt midden in het bos, dus dat moet wel ongeveer hier geweest zijn:

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, kruising

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Hoe dan ook: wat was ons dorpsbos eigenlijk KLEIN...
Dat zie je nu pas.
Maar vroeger kon je er uren dwalen, al slingerden de paden dan erg dicht langs elkaar.
Je waande je alleen op de wereld.
Nou ja, afgezien van het geritsel, het gefluit van de vogeltjes, enzovoort.
Weten jullie het nog?
Even een filmpje van hoe het was, om de herinnering op te frissen:

Nu zie je het onmiddellijk als er nog iemand is.
En sinds het bos gekapt is lijkt er altíjd wel iemand te zijn...
Gelukkig houdt dit éne vogeltje dapper vol:

Wat vinden jullie er tot nu toe van?
Misschien is de wandeling tot nu toe wel héél veel van hetzelfde... waarvoor excuus.
Het mysterie is er nu misschien wel een beetje vanaf:

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, pad.

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Maar daar kan ík niets aan doen, laten we eerlijk wezen... Gelukkig komt een regenboog ons te hulp.
In deze richting is er bovendien een mooi uitzicht op onze gehalveerde 'laan'.
Het geruis van de inmiddels vol op de wind liggende overgebleven kruinen is lang niet gek:

Dit moet ongeveer hier geweest zijn:

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, beschermde bomen.

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Als jullie nog tijd hebben, maken we toch wéér even een pas op de plaats.
Jullie moeten weten dat er op deze plek diverse bomen waren gemarkeerd.
Door de boswachters van Staatsbosbeheer.
Een heel groepje eigenlijk (de bomen, niet de boswachters...).
Mogelijk zaten er nesten of was deze boomgroep om een andere reden minder geschikt voor rücksichtloze sloop.
Want dat komt voor... niet kappen dus.
Ziedaar de betekenis van deze groen-met-witte linten met het logo van Staatsbosbeheer.
Wat zou er gebeurd zijn met al deze met lintjes behangen bomen?
Het enige wat ik er voorlopig van terug kan vinden is dit:

Klaarblijkelijk kwam het de machinist van de harvester niet uit om netjes om deze boomgroep heen te rijden.
Alle begrip: het zijn ook zulke grote machines...
Dan lopen we dus maar door om het gebied rond het centrale kruispunt te verkennen.
In een andere hoek staat gelukkig nog enige ondergroei overeind.
Wel waait het hier flink, met alle gevolgen van dien:

Hoe dan ook is op deze plek te zien dat de harvester ('processor') het wel kán: de 'oogst' ergens tussen uit halen en de onderbegroeiing laten staan.
Waar een wil is, is een weg, nietwaar?
Helaas blijken dergelijke groepsgewijs bewaard gebleven restanten van de in dit bos ooit zo weelderige onderbegroeiing erg zeldzaam.
Maar we houden de moed erin en kiezen nu het pad in westelijke richting.
Blijf vooral netjes op het pad, want ik wil geen modderschoenen in de auto:

Ja, een beetje kaal is het wel, eens.
Maar wat wil je?
Al deze bomen moeten toch érgens vandaan komen:

Kruisweg, oogst.

Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Je moet een doel voor ogen hebben in het leven, zeg ik altijd maar...
Zeg, wat hoor ik nou?
Willen jullie naar huis?!
Nu al?!
Het begint pas.
Kom, kom, éventjes doorbijten...
Te Kruisweg moeten wij het de komende jaren híer mee doen!
Dus jullie kunnen hier toch ook wel een uurtje tegen?
Denk anders maar aan hoe het vroeger was:

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, schelperpad.

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Een stip aan de horizon is het halve werk, zeg ik altijd maar!

'Eens zal de Betuwe in bloei weer staan... Nog mooier en voller dan voorheen...', die kennen we allemaal toch?!
We moeten optimistisch blijven!
Kortom: we lopen door.
Even niet zeuren nu en gewoon om je heen kijken... dat doe ik toch ook?

Het is allemaal voor de goede zaak, tenslotte:

Kruisweg, oogst.

Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Niets voor niets in het leven, zou ik hieraan toe willen voegen.

Nu komen we bij een driesprong.
Dat kan hier geweest zijn: 

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, T-splitising

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Ja, het is hier wel een beetje veranderd.
Dat was mij inderdaad ook al opgevallen:

Of was dít de driesprong op de foto?

Je weet het niet.

Het kan overal zijn...

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, schelperpad.

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Inmiddels lopen we weer zo'n beetje naar ons vertrekpunt, in zuid-oostelijke richting:

En uiteindelijk, met de bocht mee, richting de laan.
Door die kenmerkende bocht kan ik dit gedeelte van de wandeling goed plaatsen.

Vroeger zag het er zó uit:

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, 

pad richting de laan, in zuidwestelijke richting.

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Maar nu niet meer.

Aan het eind van de volgende video zien jullie hetzelfde stukje bos in beeld:

Gelukkig staan er in dit gedeelte hier en daar nog wél een paar bomen...

Een beetje als vroeger eigenlijk.

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, schelperpad.

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Of nou ja...
We lopen nu het zelfde stukje weer terug en wandelen bij de T-splitsing naar rechts, in oostelijke richting.
Jaja, in de richting van de auto's...

Want enkelen van jullie lijken er nu openlijk genoeg van te hebben.

Dus misschien zijn al deze indrukken wel een beetje teveel van het goede, op één dag:

Alle begrip!

Zelf zie ik ook liever dit:

Kruisweg, centrale deel dorpsbos, kruinen.

Foto Blogwachter, 15 juli 2018

Maar je kunt niet alles hebben nietwaar?
Waar gehakt wordt - in dit geval resultaatgericht en efficiënt - vallen spaanders!

Kruisweg, oogst.

Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Kortom: we moeten kiezen in het leven.

Geen zorgen, we zijn nu bijna op het einde van de wandeling.

Zodra jullie weer op adem zijn gekomen en het gebodene hebben verwerkt, nodig ik jullie uit voor een tweede wandeling.

De volgende keer pakken we bijvoorbeeld de zuidranden van het bos, of de corridor.

Of het noordelijk perceel: wát jullie willen. 

Wat vonden jullie er eigenlijk van?

Hoe dan ook: ík zie iedereen graag weer terug!

Om de moed erin te houden nog eventjes een laatste blik op de oogst:

Kruisweg, oogst

Foto Blogwachter, 2 oktober 2018

Dat maakt wel veel goed, nietwaar?

Onder de mensen heb je tenslotte ook luxe-paarden en werkpaarden.

Precies zó is het eigenlijk met bomen...

Kortom: het dorpsbos te Kruisweg een probléémbos?!
Welnee...
De houtoogst te Kruisweg (Kloosterburen) is voorspoedig - efficiënt, resultaatgericht - verlopen... 
Dat hebben jullie nu met eigen ogen kunnen vaststellen.

Boomakker Kruisweg lijkt mij dan ook voortaan een toepasselijker term...
Wordt vervolgd...