Wat had deze boom (zie onderstaande afbeeldingen) misdaan? Ik kan alleen bedenken dat ie een dagje ouder was, en om die reden groot. Héél groot. De boom die hier stond was de dikste boom in de omgeving!
23 december 2020, Gordelweg/Bergweg, R'dam. Foto: Blogwachter |
Terwijl ik (op 22 december 2020) de sloop en ontmanteling aan het fotograferen ben komt één van de 'houthakkers' (met oranje hes: hoe noem je zulke mensen tegenwoordig?) naar me toe.
22 december 2020, Gordelweg/Bergweg, R'dam. Foto: Blogwachter |
‘Gaat ie helemaal om?’, vraag ik.
‘Ja’.
‘Waarom?’
‘Oh, omdat ie rot is, denk ik’, en hij haalt zijn schouders op.
22 december 2020. Gordelweg/Bergweg R'dam. Foto: Blogwachter |
Ik kijk nog eens goed, maar zie nergens rotte plekken. De vele majestueuze zijtakken – de meeste dikker dan de gemiddelde Rotterdamse boom – zitten overduidelijk stevig vast. Dit ouwetje had nog jaren mee gekund, en dat zeg ik ook.
‘Het is voor uw eigen veiligheid’, aldus de man.
Zijn collega, nieuwsgierig geworden, komt er ook bij staan.
‘Veiligheid?!', bries ik, 'Dat argument gebruikt Staatsbosbeheer ook altijd! En dan maaien ze de oudste, en dus nog vitale essen plat en laten de jongere, soms morsdode essen, die elk moment om kunnen vallen, doodleuk vlak langs de paden staan... Veiligheid! Laat me niet lachen... Bomen krijgen in Nederland niet meer de kans om oud te worden! Verdwijnen in een biomassa-centrale of...’
‘Wát een onzin’, zegt de collega, bijna overdréven vriendelijk glimlachend. Een beetje alsof hij het heeft tegen iemand die ze niet meer helemaal op een rijtje heeft...
‘Ja, ik wéét wat u denkt', bries ik, 'daar héb je weer zo’n BomenGekkie. Maar u moet weten dat zóveel
mensen het zinloze gesloop inmiddels zat zijn! Zo’n boom
als deze kan nog zeker tientallen jaren langzaam sterven. Ja, zelfs áls ie vanaf nu inderdáád begint af te
takelen, zoals u beweert. Juist in die laatste fase is zo’n dikke, holle boom een tehuis voor
veel soorten dieren! Hoe holler hoe beter! En dan de zuurstof, de schaduw, de koelte, de
CO2-opslag... Zo vlak bij de snelweg houdt ie bovendien meer fijnstof tegen dan honderd geluidswallen
bij elkaar...’.
‘Totále onzin’, aldus de collega, nog altijd allervriendelijkst glimlachend.
Uit angst dat ik zal gaan gillen maak ik me maar snel uit de voeten. De volgende dag bezoek ik de plaats delict opnieuw, met de bedoeling om uit de overblijfselen van de boom af te leiden of de inmiddels netjes afgevoerde boom (waarheen?) daadwerkelijk aan het rotten was, of tenminste hol.
23 december 2020. Gordelweg/Bergweg R'dam. Foto: Blogwachter |
Enfin: ook aan de voet van de stam zie ik geen spoor van rot. Noch van holtes, hoe minimaal ook. Maar wel van Grootsheid: zulke doorsnedes zie je niet vaak in Nederland!
22 december 2020. Gordelweg/Bergweg R'dam. Foto: Blogwachter |
Hoe kan ik met een foto aantonen wat de afmetingen van deze boom zijn geweest? Ik heb geen meetlint bij me, of zelfs maar een krant.... Maar wel mijn fiets! Niet bepaald een kinderfietsje: een uit de kluiten gewassen herenfiets (voor een damesgekkie).
23 december 2020. Gordelweg/Bergweg R'dam. Foto Blogwachter |
Voor 2021 wens ik alle bomen – al dan niet in de categorie ‘dor hout’ (Marianne Zwagerman) – een wonderschone, natuurlijke, respectabele, zich langzaam voltrekkende, gulle (want bovenal leven-brengende!) oude dag. En deze onfortuinlijke populier een plaats in de Bomen-Hemel.
Zie ook: Meldpunt bomenkap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten