zaterdag 22 september 2018

Verstikkende liefde: de omhelzing van de harvester

Volgens Staatsbosbeheer is de harvester een 'alleskunner'.
Dáár is, voor de verandering, geen woord van gelogen!

Hakken, meppen, snijden, slopen, zagen, wurgen, verdelen, verzieken, vermorzelen of vermalen: je kunt het zo gek niet bedenken of deze oogstmachine kán het. 

Toch blijkt er te Kruisweg (Kloosterburen) ook nog een levend en wandelend persoon aan de kap te pas te komen, te weten degene die de boom daadwerkelijk omzaagt.
Gewoon, vanaf de grond.
Met een 'ouderwetse' kettingzaag, jazeker!

De persoon in de cabine van de harvester kan op dat moment een beetje Appen of rustig achterover leunen.


Werkeloze harvester, Warffumerbos,
29 juli 2018, foto Blogwachter

Hieronder in (bewegend) beeld de kap van één van de laanbomen te Kruisweg, gefilmd door Blogwachter op 18 september: 



Toch heeft Staatsbosbeheer naar eigen zeggen een 'groen hart' en is 'de liefde' van de boswachters voor de bomen 'groot'.

Terwijl de man op de grond de boom omzaagt houdt de arm van de harvester de boom geruststellend in een dodelijke omhelzing.

Daar gaat ie dan!
Dat wil zeggen, in dit geval, de buurman:




Hoe verstikkend kan liefde zijn, inderdaad: 


Dodelijke omhelzing van de harvester, Kruisweg,
18 september 2018. Foto Blogwachter

Op de afbeeldingen aan het begin en einde van dit stukje is een op last van de provincie werkeloos gemaakte harvester in het Warffumerbos te zien.

Want aan de lopende band onbekommerd bomen huggen blijkt - volkomen onverwacht voor Staatsbosbeheer! - niet te mogen van de provincie...


Vrij vertaald:
'Oh hemel, ik denk dat hij me gaat omhelzen'
'Denk aan de bomen - ze kunnen niet vluchten'
Cartoon verkregen via internet

En niet uitsluitend in het Warffumerbos.

Ook op andere plekken bleken ineens bepaalde regels te gelden.
Dat wil zeggen, in het broedseizoen:


Dagblad van het Noorden, 17 juli 2028


Nou ja, met de juiste ontheffingen mag het misschien... toch?!
Want Staatsbosbeheer blijkt eenvoudig aan diverse vrijstellingen te kunnen komen.
In feite heeft Staatsbosbeheer op 'eigen terrein' helemaal geen kapvergunningen nodig. 

Helaas gaat het hier om het leeuwendeel van de Nederlands bospercelen.
Die bossen zijn dus allemaal vogelvrij: figuurlijk, maar bij kaalkap ('verjonging') en kap in het broedseizoen steeds vaker ook letterlijk. 

Staats-BosBeheer - de naam zegt het al - is immers een bijzonder geval.
Denk aan de NAM, en dan hoef ik de Groninger lezer vermoedelijk niets meer uit te leggen...

Al vond de rechter er soms desgevraagd wél iets van.
Dat moet gezegd.
In die gevallen werd de kap in het broedseizoen zómaar stilgelegd. 
 
Anyway: indien succesvol geregeld (de vergunning) is er uit de omarming van de harvester inderdaad géén ontsnappen meer mogelijk: 


Werkeloze harvester kan overmaat aan liefde niet kwijt...
Warffumerbos, 29 juli 2018, foto Blogwachter

Kortom: veiligheid boven alles, voor Staatsbosbeheer.

En oh ja: veel liefde natuurlijk!
Voor bómen, uit een 'gróen' hart!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten