Boomakker Kruisweg: eindresultaat 'verjonging' Staatsbosbeheer in beeld

"Kruisweg, bos weg..."
Helaas: die voorspelling is uitgekomen:

Boomakker Kruisweg (Kloosterburen), 4 februari 2019. Foto Blogwachter

Het goede nieuws is dat er inmiddels herplant heeft plaatsgevonden. 
Het slechte nieuws is dat het kaalgeslagen bos nu meer op een akker lijkt dan op een bos.
Op een aardappelveld, om precies te zijn.
Met dit verschil dat de 'veren' (jargon voor kniehoge herplant) te Kruisweg in de geulen werden geplant, terwijl aardappels gewoonlijk juist bovenop het heuveltje worden gepoot.

Een beetje gek is dit wel, want deze boomakker is in beheer van StaatsBOSbeheer.  Zoek de verschillen met een aardappelveld in de omgeving van de boomakker:

Foto boven: aardappelveld, foto onder: boomakker.
Foto's Blogwachter

Net als een aardappelveld heeft de boomakker te Kruisweg (Kloosterburen) machines gezien.
Wat heet...
De oogstmachine en de uitrijder kennen we al.
Vervolgens - hier ging wel enige tijd overheen - kwam de versnipperaar, vermoedelijk net toen het allerlaatste egeltje opgelucht adem haalde...

Enige tijd later werd de bodem nóg eens flink overhoop gehaald.
Vervolgens werden er, door een behendige en zelfs handzame graafmachine, diepe geulen gegraven.

Graafmachine te Kruisweg, maart 2019

De 'veren' werden met de hand geplant, dát dan weer wel.
Een deel ervan zelfs eigenhandig, door een blijmoedig troepje schoolkinderen, wat beslist een feest was om te zien:

Schoolkinderen planten bomen te Kruisweg. Maart 2019, foto Blogwachter

Met liefde voor de natuur kun je niet vroeg genoeg beginnen, zullen de boswachters hebben gedacht.
Zo te zien zaten er zelfs kleuters tussen.
Zelf leken de boswachters overigens het meest te genieten van dit feestelijke evenement, dat in de praktijk hooguit enkele uren duurden.
Wel werden de werkzaamheden urenlang minutieus voorbereid: terrein zorgvuldig afzetten met groene linten, rijen met spades klaargezet langs het pad, welkomstbord...
Er leken zelfs diverse opa's en oma's van de partij.

Bomen planten is niet moeilijk, een kind kan het!
Voor het kappen moet je wel iets vroeger op staan, maar ook dat (kappen) is dankzij de moderne techniek in twee minuten gebeurd.
Opgeruimd staat netjes!

Meer heb ik eigenlijk niet toe te voegen, aan mijn observaties over de al zovéél besproken perikelen te Kruisweg.
Het wás een mooi bos, dat wel.
Dit is goed te zien op de volgende video die ik in het voorjaar van 2018 maakte in het centrale deel van het bos:

Voor de goede orde: dit was het oudste stuk bos met de grootste essen en precies dit stuk zag er in het vroeger voorjaar van 2019 zó uit:

Boomakker Kruisweg, centrale bos zoals te zien op bovenstaande video.
Foto Blogwachter, februari/maart 2018

Het kan verkeren!
Desondanks wandel ik er nu zelfs weer, sinds de jonge aanplant.
Dit omdat er nu tenminste weer íets is om naar uit te kijken.
Gelukkig zijn er nog wel wat vogels - hoewel niets in vergelijking met het symfonie-orkest dat ons vorig voorjaar in de vroege ochtend wekte - en de overgebleven meidoorns zien er bijna opgetogen uit in hun bruidskleed (dat wordt kindjes maken!)
Maar ja: 'hoe krijg je ze weer groot', onder beheer van een organisatie als Staatsbosbeheer...

Kruisweg: 'eilandje' overgebleven bos, dikke bomen eruit... zelfs hier is door het geweld van de harvesters niet veel over gebleven.
Foto Blogwachter, feb./maart 2019

Wel zijn, helaas, de meeste paden verziekt (of deels ondergraven) en hangen veel overgebleven bomen er zo ongeveer horizontaal overheen(zie bovenstaande afbeelding).
Vrijwel alle lijsterbessen zijn plat, en de jonge kastanjes die beschermd zouden worden (groen lintje) helaas eveneens.
De sperwer heb ik niet weer gezien.
De nieuwe 'veren' (van de keizer?) zijn op minder dan een meter van elkaar geplant, en vaak zit er zelfs maar een halve meter tussen.
Een typisch productiebos, kortom, waar de bomen zo snel mogelijk zo recht mogelijk omhoog moeten.
Er werden vooral veel esdoorns aangeplant (nog in de luiers), maar ook wat eiken, berken, rozen (?! met veel stekels...), elzen - volgens het principe: 'Els eruit en Elsje erin' - en, volgens de boswachters, zelfs walnoten!

Voorbeeld van een 'veer': stekje van een els ('Elsje' in dit geval).
Foto Blogwachter, mei 2019.

Het áller fijnste is dat er voorlopig écht geen machines meer schijnen te komen.
Het egeltje uit mijn tuin lijkt ineens verdwenen, alsof ie het rook...
Zou er een nieuwe lichting egeltjes op de boomakker pionieren?
Ik hoop met heel mijn hart dat er, ergens in de omringende tuinen, nog een vriendje of vriendinnetje voor hem/haar te vinden zal zijn...

De koekoek, die ouwe kraker en bandiet, heb ik tenminste alweer gehoord... voor de spechten hield ik mijn hart vast, maar zij schijnen inmiddels in een aanpalende privé-tuin te nestelen.
De natuur is 'veer'-krachtig... dat blijkt maar weer!

Maar oordeel zelf.
De volgende beelden zijn allemaal gemaakt in de winter en het vroege voorjaar van 2019:

Boomakker Kruisweg, jan/feb/mrt/april 2019. Foto's Blogwachter