Dingebos, Uithuizen, 10-08-17. Verstoord bodemleven.

Uithuizen blijkt relatief bosrijk.
Eén van die bospercelen, het Dingebos, is al groter dan de afzonderlijke dorpsbosjes in - bijvoorbeeld - de vijfdorpenreeks Kloosterburen.

Dingebos, Uithuizen. Datum onbekend. Screenshot van Google Maps.
Aan weerszijden van het Dingebospad, overal ten noorden van de N263 - met uitzondering van het stuk direct langs de Verlengde Dingeweg - wordt op dit moment volop gekapt.

Het Dingebos, waar Staatsbosbeheer nu al enige weken bezig is met de essenkap, ligt aan de noordkant van het dorp.
Het Dingebospad, een tamelijk breed betonnen fiets- en brompad, verbindt de verschillende stukjes aan elkaar.
Dit pad werd een ruime week afgesloten voor publiek, vanwege de essenkap.

Dingebos, Uithuizen, 10 augustus 2017. Entree van het bos aan de Verlengde Dingeweg.

Naast dit fietspad zijn er brede gemaaide graspaden, voornamelijk langs de slootranden.
Schelperpaadjes - zoals in de voormalige gemeente Kloosterburen - ontbreken. 

Het Dingebos moet een mooi en zelfs enigszins divers bos geweest zijn.
Dit is zelfs nu nog te zien.
Een bos met "kansen", "potentie", of hoe je het noemen wilt.
Hoe dan ook, met of zonder essen, een "half-VOL glas".
Vóór aanvang van de essenkap zou ik, als leek, gedacht hebben dat de kap van zieke essen in het Dingebos niet per se desastreus uit had hoeven pakken.
In dit bos geen vijfennegentig procent es, maar misschien - nu gok ik - tachtig, of zelfs hooguit zeventig procent.
Tussen de hoog opgeschoten essen staan/stonden veel volwassen eiken, berken, elzen, wilgen en esdoorns. 
Verder, als onderbegroeiing, de gebruikelijke hazelaars en meidoorn, met varens en klimop als bodembedekkers.
De essen ertussenuit en dan heb je meteen een mooi bos, met een goede biodiversiteit.
Helaas blijkt de werkelijkheid wel even anders.
Daarbij is de kap - te oordelen aan het grote aantal nog niet gekapte, maar wel oranje gemarkeerde essen - er nog niet voorbij.

Op 10 augustus maak ik meer dan 300 foto's.
Waar te beginnen?!
Boswachters hebben mij verteld dat een evenwichtig en gezond bodemleven essentieel is voor een gezond bos.
Te beginnen met de bosgrond, dan maar.

Helaas is de ravage lastig op een foto vast te leggen, omdat de (vergelijkende) schaal op mijn foto's ontbreekt.
Hoe diep is bijvoorbeeld deze kuil?

Dingebos, Uithuizen, 10 augustus 2017. Het spoor van de oogstmachine. Kuilen zijn hier en daar een halve meter diep. Om de machines een stevige ondergrond te geven zijn overal boomstammen neergelegd. Waar niets ligt, behalve een verdwaalde boomstam, ontstaan al snel kuilen als hierboven.

Op veel plekken zijn de kuilen een halve meter diep.
Een welwillende boswachter vertelde dat er in de kleine dorpsbosjes "geoogst" zou worden door oogstmachines met rupsbanden.
Van andere boswachters hoor ik echter dat er maar één zo'n rups beschikbaar is voor het gehele Hogeland.
Dat wordt dus vechten, gezien de grote haast waarmee een enorme hoeveelheid essen gekapt moet worden.
Vermoedelijk zullen de meeste Hogelandse dorpsbosjes het moeten doen met een olifant, in plaats van een rups.

Waar de oogstmachine vanaf het verharde pad het bos inrijdt ziet het er als volgt uit:

Uithuizen, Dingebos, 10 augustus 2017. Entree naar een bosperceel.

Maar dieper in het bosperceel vooral zo:

Dingebos, Uithuizen, 10 augustus 2017.
Verwoeste aarde, maar zonder triomf.

Of zo:

Dingebos, Uithuizen, 10 augustus 2017. Wat heeft hier gestaan? Zo te zien veel diversiteit in onderbegroeiing. Overeind staan uitsluitend enkele beschadigde eiken, die het bij een storm waarschijnlijk niet zullen redden.

Hier en daar gaat het goed, zeker.
Op de volgende foto een voorbeeld van een doorgang van ongeveer drie meter breed, zoals beloofd door Staatsbosbeheer.
Meer heeft de oogstmachine niet nodig.
Naast dit pad kan de oogstmachine aan weerszijden een zone van 8 meter bedienen.
Maar het is mogelijk dat ik dit verkeerd begrepen heb.
Het stukje bos tussen twee doorgangen is vaak niet eens 8 meter breed, laat staan 16 meter
Onduidelijk is bovendien of de oogstmachine hier al klaar is:

Dingebos, Uithuizen, 10 augustus 2017. Voorbeeld van een ongeveer drie meter brede doorgang voor de oogstmachine, waarbij de ernaast gelegen zones nog redelijk intact zijn.

Op dit moment worden de omgevallen bomen opgeruimd.
Mogelijk omdat er door de vele rondslingerende takken en bomen niet meer te werken valt.
Want er staan nog veel oranje gemarkeerde bomen in het bos.
Zou dit betekenen dat het ergste nog moet komen?
In dat geval ziet het gehele Dingebos er vermoedelijk straks ongeveer zo uit:

Dingebos, Uithuizen, 10 augustus 2017. Onduidelijk is of het kappen hier klaar is. Overal in het bos staan nog oranje gemarkeerde bomen.

Of zo:

Dingebos, Uithuizen, 10 augustus 2017. Op de achtergrond zijn nog veel zwaar aangetaste essen te zien. Hier is het kappen duidelijk nog niet achter de rug.

Toegegeven: over het bodemleven valt op grond van de bovenstaande afbeelding niet veel te zeggen.
Deze dan maar, op dit moment een veel voorkomend beeld in het Dingebos:

Dingebos, Uithuizen, 10 augustus 2017. Per abuis door oogstmachine ontwortelde boom. Zoals deze liggen er velen in het Dingebos.

Toegegeven: als leek kan ik zelfs hier natuurlijk niets over zeggen.
Want ik heb geen technische en/of deskundige kennis over wat dit met het bodemleven doet.
Wel kan ik zeggen wat het met mij zou doen, als het dak plotseling van mijn huis afwaait.

Zodra het gaat over door de oogstmachine aangerichte verstoringen hameren de boswachters telkens op het enorme herstellende vermogen van de natuur.
Op een - één! - door kinderen gegraven kuil in het dorpsbos van Kruisweg reageren zij om onduidelijke redenen echter heel wat minder relaxed.
Kortom: de ene kuil is de andere niet.
Blogwachter zoekt uit of ditzelfde geldt voor beschadigingen van de schors, en andere verstoringen en/of beschadigingen in een bos.